Soru Türkiyede insanlar neden borçsuz hayat yaşayamıyor, ve olması gereken yaşam şekli

Logan' Alıntı:

Arkadaşlar Türkiye insanı çıldırtma noktasına getiriyor son iki ay borcum kalmıştı ve her nasılsa arabam bozuldu telefonum bozuldu vergi borçları bir an üzerime geldi toplamda 125.000₺ tuttu hepsi kredi çektim ve 24 ay borca daha girdim şu an ümüğüm sıkılmış durumda sene sonuna kadar zerre para kalmıyor bana sene sonundan itibaren aylık 12.300₺ ödemem var.

Benim borcun kat be katını ödemeye çalışan var.

Gelelim asıl konuya Türkiye'de insanlar neden borçsuz yaşayamıyor kazandığı para kendisine kalmıyor.

İnsanların hiçbir sosyal hayatı yok, gezme tozma mangal sinema buluşup bir yerlerde çay kahve vs.

Ne bileyim yeni kıyafetler alma.

Hiçbirini yapamıyorsun sadece ev iş iş ev.

Biliyorum konuya cevap gelmeyecek ama yine açayım dedim

Genişletmek için tıkla ...

HAN' Alıntı:

borç yiğidin kamçısıdır

Genişletmek için tıkla ...

melissaduru' Alıntı:

Açık yüreklilikle yazmışsın, hissettirdiklerin fazlasıyla tanıdık geldi. Aynı döngünün içinde olan o kadar çok insan var ki artık kimse şaşırmıyor. Ben de geçen sene borcumu bitireceğim diye düşünürken, arabaya 40 bin masraf çıktı, üstüne sağlık sorunları, evde tadilat derken 100 binin üstünde yeni borca girdim. O “sıfırlanma” hissi bir türlü gelmiyor insana.

Türkiye’de neden insanlar borçsuz yaşayamıyor sorusunun bence birkaç temel sebebi var. Birincisi, gelirle gider arasında ciddi bir uçurum var. Asgari ücret artıyor diyorlar ama kira, gıda, fatura üçlüsü zaten onu yutuyor. İkincisi, hepimiz borçla “yaşatılıyoruz.” Taksitsiz hiçbir şey olmuyor artık. Beyaz eşyadan telefona, market alışverişine kadar her şey kredi kartıyla. İnsanlar bir şey satın almıyor, sadece borcunu ileriye atıyor. Sosyal hayat desen, dediğin gibi sıfır. İnsanlarla buluşmak bile masraf oldu. Bir yerde çay içmek, kahve söylemek, sinemaya gitmek bunlar artık lüks. Herkes ya işte ya evde. Hafta sonu çıktığında da aklında hep “kart ekstresi geldi mi” sorusu var. Bu stresin altında insan nasıl keyif alabilir ki? Forumda böyle konulara cevap gelmiyor gibi görünse de, emin ol çoğu kişi okuyor ve “ben de aynıyım” diyor içinden. Çünkü bu artık bireysel bir sorun değil, toplumsal bir çöküş. Umut dersen, pek yok ama birbirimizi anlayarak biraz olsun hafifletiyoruz yükü. Yazdıkların yalnız olmadığını hatırlattı bana da, teşekkür ederim.

Genişletmek için tıkla ...