Siyaset yapmayalı çok uzun zaman oldu, açıkçası yapmakta istemiyorum. Aynı düşünceye sahip olmayana ne saygı var ne sevgi. X sosyal ağına bakıyorum herkes birbirine küfür ediyor, siyaseti geçtim futbolda dahi kimsenin kimseye tahammülü yok.
Televizyonu açıyorum: kavga, dedikodu, çirkeflik, küçücük çocuklara istismar vsvs. Ben 90’larda televizyonu açtığımda her şey ne kadar güzeldi. Kaygısızlar vardı, kültigin - alper ve kürşat’ın kavgaları vardı. Sıdıka, bizimkiler, süper baba, biraz daha ileriye gittiğimizde 7 numara, ekmek teknesi gibi diziler vardı. Ne kavga ne kaos var değil mi?
Genel olarak çok sıkıldım ben, haddinden fazla. İş yerinde çalışırsın: dürüst ve ahlaklı olursun ilk senin üzerine oynarlar. Genel olarak tüm çevrende dürüst ve ahlaklı olursan eğer sevilmezsin. Bizim toplum gereksiz şekilde güce tapıyor. Güçlü haksız ve arsız olsun, o kişiler için parası önemli; yalakalık yapanı çok oluyor.
İnsanın kendi iç dünyası daha çok huzur veriyor. Şu an Dünya yansa umurumda değil. Çok fazla sorgulama yapıp, vicdan ve mantık arasında gidip geldim. Ruh sağlığım mantığımla hareket etti. O nedenle ben kendi dünyamda mutluyum.